19.2 C
Néa Smýrni
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Ένα πρωινό Κυριακής στην Πλατεία της Τίνας Βαφειάδου

Πάντα μου άρεσε να παρατηρώ τους ανθρώπους, αλλά από τα από τότε που άρχισα το Coaching με ενθουσιάζει η μελέτη της κοινωνικής ανάπτυξης των ανθρώπων, της γλώσσας του σώματος και του τρόπου αντίδρασης σε διάφορα ερεθίσματα.

Αφού αποφάσισα να συμμετάσχω στην εκπληκτική ομάδα που δημιούργησε ο δήμαρχος μας Σταύρος Τζουλάκης και στις φετινές δημοτικές εκλογές το ενδιαφέρον μου για την παρατήρηση του κόσμου γύρω μου αυξήθηκε ακόμα περισσότερο.

Υπάρχει κάτι τόσο όμορφο για τη Νέα Σμύρνη στις ήσυχες ώρες του πρωινού. Ξυπνάω νωρίς το πρωί της Κυριακής για να απολαύσω έναν  περίπατο γύρω από την πρωινή γαλήνη της πλατείας με την σκυλίτσα μου. Ελάχιστοι άνθρωποι βρίσκονται εκεί, σιγά-σιγά ετοιμάζονται οι υπάλληλοι των μαγαζιών για το Κυριακάτικο μάζεμα των πολιτών  που θα γεμίσει και θα πλημυρίσει  την πλατεία με ανθρώπους όλες τις ηλικίες από γέλια και κουβέντες σε λίγες ώρες. Κάποιοι άλλοι πεζοπόροι και δρομείς νωρίς – νωρίς  το πρωί κατευθύνονται προς το όμορφο Άλσος μας για την καθημερινή τους άσκηση και μερικούς ηλικιωμένους που κάθονται γύρω από το Everest έχοντας τον καφέ τους από τα άγρια χαράματα και το κουσκούς με την παρέα τους . Κοιτάνε τη σκυλίτσα να με τραβάει και τους χαμογελώ.

‘Καλημέρα’, τους λέω.

‘ Καλημέρα  κορίτσι μου’, ο αρχηγός της παρέας  φωνάζει πίσω με ένα μεγάλο χαμόγελο.

Μου αρέσει ότι οι μεγαλύτεροι είναι πάντα έτοιμοι να υποδεχτούν ένα φιλικό χαμόγελο.

 Καθώς κοιτάζω γύρω μου και αναπνέω το καθαρό αέρα της άνοιξης, εκτιμώ την ηρεμία. Σύντομα η πλατεία θα ζωντανέψει με ανθρώπους όλων των ηλικιών και όλα τα καταστήματα γεμάτα ενέργεια.

Μετά το περπάτημα γύρω από τα όμορφα καθαρά δρομάκια της Νέας Σμύρνης , παρατηρώντας πως η φύση αρχίζει να ξεφεύγει από τη χειμερία νάρκη, τα λουλούδια αρχίζουν να ανθίζουν και πώς η άνοιξη κάνει τα πάντα καινούργια ακούω τις καμπάνες της εκκλησίας του Αγίου Ανδρέα που καλούν τους πιστούς. Δεν μπορώ να αντισταθώ, δένω καλά την σκυλίτσα στην πύλη της εκκλησίας και διακριτικά μπαίνω να ανάψω ένα κεράκι. Αισθάνομαι ηρεμία να ακούσω τη γαλήνια φωνή του Πατέρα Κωνσταντίνου. Μια απλή μεσαιωνική εκκλησία γεμάτη με τόσο πλούσιο πνεύμα. Ανάβω κεριά για τα παιδιά μου και την αγαπημένη μου οικογένειά που είναι στον Καναδά , αλλά κοντά στην καρδιά μου, και μια προσευχή ευγνωμοσύνης  ότι είμαστε όλοι καλά.

Περπατώντας πίσω προς το σπίτι μου, η πόλη αρχίζει να ξυπνά και περισσότεροι άνθρωποι είναι έξω.

Η πόλη μας είναι έτοιμη για τον κόσμο της Κυριακής.  Γεμίζει η πλατεία σιγά σιγά από  παρέες, παιδάκια να τρέχουν, σερβιτόροι να ισορροπούν καφέδες σε δίσκους και χαρούμενα πρόσωπα  . Τα θαυμάσια αρώματα του σπιτικού κυριακάτικου φαγητού αρχίζουν να γεμίζουν τις γειτονίες μας από τα μυρωδάτα σπίτια  των παππούδων που περιμένουν ευτυχισμένοι τις οικογένειές τους και τα εγγόνια να φτάσουν για μεσημεριανό γεύμα και να τρώνε μαζί.

Καλημέρα Νέα Σμύρνη!

Related Articles

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

8,670ΥποστηρικτέςΚάντε Like
491ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
977ΑκόλουθοιΑκολουθήστε

Δημοφιλέστερα