Η πανδημία και η πρόσφατη καραντίνα προφανώς επηρέασε τη Νέα Σμύρνη, όπως και τον υπόλοιπο κόσμο, όμως αν ρωτήσεις τους παροικούντες, η πραγματική «αρρώστια» των ντόπιων είναι ο Πανιώνιος. Γνωστός και ως «Ιστορικός», ο σύλλογος αποτελεί ένα από τα πιο ζωτικά κύτταρα της μικροκοινωνίας της Νέας Σμύρνης, έχοντας παράλληλα αναδείξει εκατοντάδες σπουδαίους αθλητές σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ και άλλα σπορ. Ενας από αυτούς, ο Δημήτρης Ναλιτζής, μου μιλά για τον μοναδικό δεσμό μεταξύ της πόλης και της ομάδας: «Ο Πανιώνιος είναι το σύμβολο της πόλης μας. Εγώ ξεκίνησα να παίζω το ’93 στην πρώτη ομάδα, ήταν όνειρο.
Ανέκαθεν ο σύλλογος ήταν οικογένεια (η λέξη επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά στα λεγόμενα όλων των συνομιλητών μου), ένα κλειστό κύκλωμα· η γειτονιά σε περιτριγυρίζει από την πρώτη στιγμή και σε κάνει να αισθάνεσαι οικεία, όμορφα». Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής ήταν μέλος της ομάδας του ’98 και μάλιστα πέτυχε το μοναδικό γκολ εκείνου του τελικού Κυπέλλου. Σήμερα οι δυο μικροί γιοι του είναι στις ακαδημίες του συλλόγου.
Εκτός όμως από τον (μόνιμο) ποδοσφαιρικό, πώς πέρασε η Νέα Σμύρνη τον πραγματικό ιό; «Ξαφνικά η υπηρεσία μας μπήκε στο επίκεντρο, με καθημερινές επιχειρήσεις συνεργείων για τη συλλογή πλαστικών ποτηριών και άλλων αντικειμένων που άφηνε ο κόσμος σε κάδους, πεζούλια και παγκάκια – γιατί οι Νεοσμυρνιώτες φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση να εγκαταλείψουν την πλατεία τους», μας λέει ο 30χρονος αντιδήμαρχος καθαριότητας Γιώργος Κρικρής και συνεχίζει. «Αυτόν τον καιρό κατάλαβα για πρώτη φορά ότι χρειάζονται οι σπουδές μου στην ψυχολογία. Επρεπε να καθησυχάσουμε τον κόσμο και ταυτόχρονα να πάρουμε όλα τα αναγκαία μέτρα. Για εμένα πάντως και ως ψυχολόγος, ένα έχω να πω: η Νέα Σμύρνη είναι ψύχωση!».
Διαβάστε όλο το αφιέρωμα στον παρακάτω σύνδεσμο
