Δημοσιεύτηκε χθες το κείμενο των 58 για την «ανασύσταση» της κεντροαριστεράς. Για όσους γνωρίζουμε πρόσωπα και πράγματα από την ανθρωπογεωγραφία του χώρου, είναι εύκολο να ιχνογραφήσουμε την σύνθεση αυτής της ομάδας.
Όλοι αυτοί οι αξιόλογοι κατά τα άλλα πολίτες, έχουν εξαντλήσει την όποια προσωπική ή πολιτική τους δυναμική.
Στο πεδίο της πολιτικής που αφορά στο κείμενο των 58, θα ήθελα να υποσημειώσω, ότι το κατά τα άλλα καλογραμμένο πόνημα, πραγματοποιεί ένα άλμα. Ξεπερνά χωρίς να σχολιάζει, την σημερινή ιστορική φάση.
Μνημόνιο, ανεργία, φτώχεια, ύφεση, κοινωνική αποδιάρθρωση, εργασιακά δικαιώματα. Για όλα αυτά τι;
Για την πολιτική της ακροδεξιάς κυβερνητικής ατζέντας, του μαύρου στην ΕΡΤ, της θεωρίας των δύο άκρων, του καθημερινού φασισμού, της απόλυτης εκποίησης κάθε δημόσιου ή κοινωνικού αγαθού; Για όλα αυτά τίποτα. Λες και δεν συμβαίνουν.
Δεν θα ήθελα να διαβάσω στο κείμενο αυτό, κατ’ ανάγκη αρεστές σε μένα ιδέες, θα ήθελα όμως μια τοποθέτηση.
Το πολιτικό αύριο αυτής της κεντροαριστεράς ποιο θα είναι; Θα είναι η συγκρότηση μιας ακόμα τρικομματικής με τον Σαμαρά και τον Λαζαρίδη; Ή η σύμπλευση με μια αριστερή και προοδευτική κυβέρνηση μεταρρύθμισης και ανατροπής;
Ερωτήματα αμείλικτα που χρειάζονται απαντήσεις, γιατί αλλιώς θα κατηγορηθούν δικαιολογημένα ότι ψαρεύουν στα θολά νερά, ενώ η περίοδος απαιτεί καθαρές και κρυστάλλινες απαντήσεις, όποιες και αν είναι αυτές, ακόμα και από αυτό το πολιτικό προσωπικό που δεν έχει καμιά κοινωνική αναφορά και παράλληλα τεράστιες ευθύνες για την σημερινή κατάντια της χώρας.
Κοινώς, ανακύκλωση με παλιά υλικά μιας υπόθεσης που έχει προ πολλού σβήσει……
* Ο Ανδρέας Νεφελούδης είναι μέλος της γραμματείας της Αριστερής Προοπτικής