Λεωφορείο υπ’ αριθμόν 219, από ηλεκτρικό σταθμό Καλλιθέας για Νέα Σμύρνη. Μπαίνω μέσα αλλά οι άλλοι κάπως σαστισμένοι κατεβαίνουν. Κατεβαίνω κι εγώ. Έξω από την πόρτα του οδηγού μαζεμένοι οι επιβάτες. Δίπλα στο κάθισμά του ένας νεαρός και μια κοπέλα με έναν σκύλο-οδηγό τυφλών. Απ’ ό, τι αντιλαμβάνομαι υπάρχει μεταξύ τους μια διένεξη αν επιτρέπεται ο σκύλος στο λεωφορείο και αν ναι αν πρέπει να φέρει φίμωτρο (δεν είχε) κοκ. Ο οδηγός από ένα κινητό τηλεφωνεί στην υπηρεσία του να ρωτήσει τι προβλέπει η νομοθεσία. Ο νεαρός και η νεαρή (προφανώς εκπαιδευτές του σκύλου) στη δική τους, για τον ίδιο λόγο. Έξω από την πόρτα οι μαζεμένοι επιβάτες λένε ο καθένας τη δική του άποψη. Ένας νεαρός λέει ότι ο σκύλος είναι μαύρος και οτιδήποτε μαύρο δεν το θέλουν στα λεωφορεία επειδή υπάρχουν ρατσιστικές νοοτροπίες. Μια κυρία λέει ότι τώρα ήρθε η νομοθεσία για τα ΑΜΕΑ από την ΕΕ και ακόμα κανείς δεν ξέρει τι ισχύει και τι όχι. Μια κοπέλα ότι υπάρχει άλλη νομοθεσία για υπεραστικά λεωφορεία, τα ΚΤΕΛ και άλλη για τα αστικά. Ε, κάπου εκεί λέω κι εγώ την άποψή μου, να μην την πω; Όση ώρα γίνονται αυτά, ακούγονται κορναρίσματα. Το επόμενο λεωφορείο έχει έρθει και κορνάρει για να φύγει ένα αυτοκίνητο που έχει παρκάρει στη στάση. Κάποια στιγμή που έχει φύγει το αυτοκίνητο σπεύδω να επιβιβαστώ σε αυτό και κατευθείαν φεύγει. Περνώντας δίπλα από το άλλο λεωφορείο βλέπω ένα περιπολικό της αστυνομίας που έχει φθάσει, και δυο αστυνομικούς να κατεβαίνουν. Μάλλον για το σκύλο. Γ.Χ.