Σχεδόν καθημερινά διασχίζω την Ελ. Βενιζέλου από τα σύνορα της πόλης με το Παλαιό Φάληρο μέχρι το κέντρο, την πλατεία μας. Τις περισσότερες φορές λοιπόν κάπου στα μέσα της διαδρομής θα συναντήσω έναν συγκεκριμένο κύριο περίπου στην ανατολή της τρίτης ηλικίας, αδύνατο, με ένα μικρόσωμο τετράποδο παλιόφιλο για παρέα. Κάθεται ώρες ολόκληρες αμίλητος, με ένα κομψό μειδίαμα περιμένοντας με πραότητα να μισογεμίσει το μπρούτζινο δισκάκι που έχει μπρος του. Όταν λοιπόν πλησιάσεις σου χαμογελάει αρχοντικά και πριν προλάβεις να αποστρέψεις το βλέμμα σου και προσπεράσεις σε αφήνει με τα μάτια του να κρυφοκοιτάξεις από μια μικρή χαραμάδα κάτι πολύτιμο, κάτι πραγματικά εκστατικό… Μπορούσες να μοιραστείς μαζί του όλο του το βιός, τη διάθεση, τη θέληση να συνεχίζει να ζει, να οραματίζεται, να ονειρεύεται και όχι απλά να επιβιώνει καθημερινά σε ένα από τα πεζοδρόμια της λεωφόρου. Και η πόλη μας αν το καλοσκεφτείτε, σαν κυνηγημένη αρχόντισσα, με κουρσεμένα υπάρχοντα άρχισε να στηρίζεται στα πόδια της, εδώ στη νέα της πατρίδα την Ελλάδα.
Οι άνθρωποι εκείνης της εποχής έζησαν και δημιούργησαν με κόπο πάνω σε αυτά τα χώματα -εκείνη- την πόλη που θα αποτελούσε τη συνέχεια και την ανάσταση των αλησμόνητων τόπων που άφησαν πίσω. Κι όμως! Η Νέα Σμύρνη βρίσκεται εδώ, μπαρουτοκαπνισμένη από τη κρίση, λαβωμένη από τα λάθη, στέκει όμως εδώ! Ανάμεσα στο κέντρο της Αθήνας και τα παραθαλάσσια προάστια για να μαρτυρεί όπως έκανε και όπως οφείλει να κάνει, την κληρονομιά που τις χάρισαν οι πρόσφυγες κτήτορες της. Την αξιοπρέπεια· και εκείνο το γλυκό χαμόγελο για θέληση στη ζωή και όχι στην απλή επιβίωση. Αυτή είναι η κληρονομιά της πόλης μας και αυτή της δίνει πνοή ειδικά σε αυτά τα δύσκολα χρόνια που διανύουμε.
Ας έχουμε λοιπόν τη προσοχή μας πολίτες και τοπικοί άρχοντες, για τις ευκαιρίες που κρύβονται πίσω από κάθε δύσκολη στιγμή. Να βάλουμε στη φαρέτρα μας τον πολιτισμό, την αλληλεγγύη, την θέληση να συνεχίζουμε να βλέπουμε το χώρο που ζούμε και δημιουργούμε «ζωντανό», τα χρηματοοικονομικά μας πλεονεκτήματα και τέλος τη στρατηγική θέση της Νέας Σμύρνης στην ολοένα και εξελισσόμενη μητροπολιτική εξέλιξη της Αθήνας. Αυτά τα θεμέλια της πόλης μας είναι που χρειάζεται να ανανεώσουμε και να αξιοποιήσουμε περαιτέρω. Αυτός είναι και ο σκοπός του παρόντος άρθρου αλλά και των επόμενων που θα μοιραστούμε μαζί σε αυτή την ιστοσελίδα. Αξίζει το κόπο; Σίγουρα ναι!
*Ο Χρήστος Κουφουδάκης μεγάλωσε και ζει στη Νέα Σμύρνη. Είναι τελειόφοιτος του τμήματος Οικονομικής & Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου Πανεπιστημίου.
