«Και τώρα τι; Το μεγάλωμα των παιδιών και το σχολείο τους μοιάζουν να είναι ένα διάλειμμα στη ζωή μας. Τώρα που θα ενηλικιωθούν, τι θα κάνουμε;», ρωτάει, μονολογώντας με άγχος, η φαρμοκοποιός Ελενα Χηνοπούλου. «Μικρό παιδί, μικρά κλάματα / Μεγάλο παιδί, μεγάλα κλάματα» της απαντάει θυμόσοφα η Βίκυ Μπακή. Είναι από τις λίγες στιγμές που διέκρινα ένα σημάδι άγχους στην παρέα των 12 μαμάδων που συγκεκτρώθηκαν στη… Γιάφκα τους χθες, μια Δευτέρα όπως πολλές άλλες τα τελευταία δώδεκα χρόνια, αλλά και τόσο ιδιαίτερη. Χθες, συνόδευσαν τα 18χρονα παιδιά τους στο σχολείο κατά την πρώτη ημέρα των Πανελλαδικών Εξετάσεων.
Η Γιάφκα είναι το συνωμοτικό όνομα που έχουν δώσει οι μαμάδες στην καφετέρια στη Νέα Σμύρνη –«Ευώνυμο» είναι το επίσημο όνομά της– όπου συναντιούνται εδώ και χρόνια, από την πρώτη τάξη του Δημοτικού των παιδιών τους. Η παρέα των γυναικών (που σε άλλες περιπτώσεις, όπως φιλικές εξόδους, συμπληρώνεται από τους μπαμπάδες, παρότι χθες απουσίαζαν) έμοιαζε, στα μάτια των τρίτων «εισβολέων», σαν ένα είδος ψυχαναλυτικής συνεδρίας γυναικών που τις συνδέει –πρώτο όλων– η αγάπη για τα παιδιά τους. Και βεβαίως, μια «συνεδρία» στην αρχή των Πανελλαδικών Εξετάσεων – μιας διαδικασίας κρίσιμης για τους 18χρονους στην κορύφωση της σχολικής τους διαδρομής προς το πανεπιστήμιο.
«Η φιλία μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένα παραμύθι», λέει η Πόπη Αγγελετάκη, σχολιάζοντας το θέμα που έπεσε στην Eκθεση. Οι μαμάδες γνώριζαν το θέμα από νωρίς, καθώς είχαν φροντίσει να ενημερωθούν από το Διαδίκτυο.
Η παρουσία τους στη Γιάφκα μάλλον ήταν φυσικό επόμενο για τις ίδιες, ωστόσο τα παιδιά πολλές φορές αντιδρούν στην εικόνα του αγωνιώντος, έξω από το σχολείο, γονέος. «Πήρα την έγκριση του παιδιού για να έλθω εδώ σήμερα», λέει η Βίκυ Μπακή, η οποία δείχνει να έχει μελετήσει καλά το νέο εξεταστικό σύστημα των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Από τις επιλογές σχολών που θα έχει στη διάθεσή του κάθε υποψήφιος έως το ανώτατο όριο μονάδων που μπορεί να συγκεντρώσει.
«Μία αποτυχία στις εξετάσεις δεν είναι το τέλος του κόσμου. Αν τύχει μία “στραβή” στο παιδί, θα μπορεί να ξαναδώσει και του χρόνου», λέει η αρχιτέκτων Ευαγγελία Μέλλου και γελώντας με νόημα προσθέτει: «Και θα είμαι εδώ και του χρόνου…».
«Είμαι μια καταπιεστική μαμά», συμπληρώνει από την πλευρά της η γεωλόγος Μαργαρίτα Μιχαηλίδου. Το μήνυμά της είναι ξεκάθαρο. Σήμερα τα παιδιά της έχουν βρει τον δρόμο τους σε επιλογές διαφορετικές από εκείνες που η ίδια επιθυμούσε στην αρχή και η χαρά της καθρεφτίζεται στα μάτια της.
Η παρέα των μαμάδων μεγάλωσε και από την Αγγελική Σιούρτη. Μαργαρίτα και Αγγελική ήλθαν για συμπαράσταση στις φίλες τους, καθώς δεν έχουν σήμερα παιδιά που δίνουν εξετάσεις, όμως ήταν μέλη της Γιάφκας από προηγούμενα χρόνια. Μαζί τους και η Θάλεια Πετράκη, που μετράει ως μέλος της Γιάφκας εδώ και 22 χρόνια.
«Οι υποψήφιοι είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι. Eχουν τα μαθήματα στο σχολείο, τα μαθήματα στο φροντιστήριο, τις ώρες μελέτης στο σπίτι. Δεν υπάρχουν Χριστούγεννα, δεν υπάρχει Πάσχα», λέει η κ. Μπάλου και την ίδια στιγμή –ίσως νιώθοντας το τεράστιο βάρος που σηκώνουν οι 18χρονοι– παραδέχεται: «Με έπιασε ένα ρίγος από το άγχος», επαναφέροντας την παρέα στην πραγματικότητα.
Mετά, καλοκαίρι…
«Τι ώρα είναι;», ρωτάει μια μητέρα. «Πάει 11.30. Καιρός να ετοιμαζόμαστε. Θα αρχίσουν να βγαίνουν σιγά σιγά», απαντάει μια άλλη. Τέσσερις στάσεις ακόμη – τέσσερα μαθήματα, για να ολοκληρωθούν οι εξετάσεις. Και μετά, καλοκαίρι…
Πηγή:http://www.kathimerini.gr/860022/article/epikairothta/ellada/mia-giafka-mamadwn-sth-n-smyrnh
