Καινοτομία και επιχειρηματικότητα μέχρι σήμερα ήταν δύο έννοιες δαιμονοποιημένες για την ελληνική κοινωνία που θεωρεί μόνη σωτηρία “να διοριστεί το παιδί στο δημόσιο”.
Σιγά – σιγά μπαίνουν προοδευτικές παραγωγικές έννοιες στο λεξιλόγιο μας κι αυτό είναι θετικό.
Οι τοπικές κοινωνίες και οι Δήμοι οφείλουν να δώσουν ερεθίσματα για δημιουργική σκέψη σε συνδυασμό με κίνητρα για δράσεις εξωστρέφειας και συμμετοχικότητας των πολιτών. Οι δήμοι είναι αναγκαίο να ξεκολλήσουν την έρευνα και την καινοτομία από τα εργαστήρια. Οι νέες δημοτικές αρχές πρέπει να πάψουν να αποτελούν οργανισμούς απλής διαχείρισης. Είναι πια απαίτηση των καιρών να καθιερωθούν πολιτικές που να διευκολύνουν την αξιοποίηση των ερευνητικών αποτελεσμάτων με απώτερο σκοπό την ίδρυση μικρών επιχειρήσεων από νέους επιστήμονες. Είναι ευρέως αντιληπτό ότι η Ελλάδα έχει σημαντική δραστηριότητα σε πολλαπλά ερευνητικά πεδία αλλά και μυαλά που επενδύουν στην έρευνα. Ενδεικτικό στοιχείο είναι τα 0,5 δισ ευρώ ελληνικών εξαγωγών από νέες επιχειρήσεις στο νεοσύστατο κλάδο των εφαρμογών κινητής τηλεφωνίας.
Οι γειτονιές θα έχουν τη δυνατότητα με το νέο Εσπα 2014-2020 να πολλαπλασιάσουν τα έργα τους αξιοποιώντας καλές πρακτικές από την ευρωπαϊκή αυτοδιοίκηση. Είναι σίγουρο ότι όσοι ενημερωθούν γρήγορα για το νέο πρόγραμμα χρηματοδότησης θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην ανακατασκευή του παραγωγικού μοντέλου.
Δεν είμαι σίγουρος αν όλα αυτά μπορούν να αποτελέσουν πραγματικότητα σε μια χώρα που μετά από κάθε ανασχηματισμό χρειάζεται τέσσερις μήνες για να μοιρασθούν οι αρμοδιότητες στους υπουργούς.
Μπορούν οι Δήμοι να φέρουν την πολυπόθητη ανάπτυξη; του Κρικρή Γιώργου
