“Όταν πριν ακριβώς 7 χρόνια αποφάσιζα να ασχοληθώ με τα κοινά της πόλης μας ονειρευόμουνα να βάλω ένα μικρό λιθαράκι στην Αλλαγή της πολιτικής ζωής της Νέας Σμύρνης, ανατρέποντας (ομολογώ με πολύ ρομαντισμό) κατεστημένες νοοτροπίες και ασκώντας διοίκηση στο Δήμο, επιτέλους, με διαφάνεια και αξιοκρατία…
Δεν κουβαλούσα καμιά αμαρτία του παρελθόντος, δεν είχα να απολογηθώ σε καμιά κομματική παράγκα, δεν στηριζόμουνα στη διαπλοκή, δεν είχα μηχανισμούς. Στάθηκα με συνέπεια και μαχητικότητα απέναντι στη λεηλασία του δημοσίου χρήματος, σε φαινόμενα διαφθοράς στο Δήμο μας, στην έλλειψη σεβασμού προς το υστέρημα των δημοτών μας από μια υπερφίαλη και καθεστωτική νοοτροπία που διαπερνούσε την παράταξη που κρατούσε στα χέρια της το τιμόνι του Δήμου μέχρι τις περασμένες εκλογές…
Η σύγκρουσή μου με τους… δεινόσαυρους!
Γνωρίζετε καλά ότι συγκρούστηκα σκληρά με κατεστημένα συμφέροντα, με μικροπολιτικές πρακτικές, με μαυρογιαλούρικες λογικές, με πολιτικές κάτω απ΄το τραπέζι και πίσω από τις κλειστές πόρτες της δημοτικής εξουσίας. Λασπώθηκα από τον οχετό του ιντερνετικού και έντυπου υποκόσμου της Νέας Σμύρνης. Ήρθα αντιμέτωπος με όλους εκείνους που δεν νοούν να καταλάβουν ότι η μακρόχρονη άσκηση της εξουσίας προκαλεί αναπόφευκτα φαινόμενα αλαζονείας, αδιαφάνειας και σήψης του δημόσιου βίου. Δεν συμβιβάστηκα με τους δεινόσαυρους της πολιτικής ζωής της Νέας Σμύρνης. Με όλους εκείνους που δεν ξέρουν τι πάει να πει: «’Ωρα να πάω σπίτι μου»!
Τον αγώνα αυτό τον έδωσα μαζί με έντιμους νεοσμυρνιώτες που το μόνο τους αμάρτημα ήταν ότι κατέβαιναν, οι περισσότεροι, για πρώτη φορά στα κοινά της πόλης μας. Είχαν όμως το μεράκι, τη φαντασία και την όρεξη για δουλειά, για ανιδιοτελή προσφορά και έναν φρέσκο αέρα στην άσκηση της δημοτικής εξουσίας. Έναν αγώνα κόντρα στο δισυπόστατο της προηγούμενης δημοτικής αρχής…
Το σκληρό δίλημμα για το β΄γύρο…
Δυστυχώς ο αγώνας αυτός δεν είχε το αποτέλεσμα το οποίο περίμενα. Ο λαός της Νέας Σμύρνης επέλεξε να στείλει στο β΄ γύρο τις δυο καθεστωτικές παρατάξεις. Μπροστά σε αυτό το δίλλημα όφειλα να στηρίξω την καλλίτερη επιλογή για την ιστορική μας πόλη που θα την έβγαζε από την ασφυξία, τη στασιμότητα και τη διαφθορά. Στη ζωή μου δεν μάσησα και δεν μασάω ποτέ τα λόγια μου. Δεν υπήρχε περίπτωση να κρυφτώ πίσω από τις προφάσεις του λευκού ή του άκυρου…
Είχα λοιπόν να επιλέξω από τη μια τη στήριξη σε μια παράταξη με την οποία συγκρούστηκα χωρίς συμβιβασμό λόγω της νοοτροπίας του επικεφαλής της Γιώργου Κουτελάκη, των πολιτικών και των πρακτικών της.
Κι από την άλλη, να επιλέξω τη στήριξη σε μια παράταξη που ναι μεν περιλάμβανε στους κόλπους της αμαρτίες του παρελθόντος συστρατευόμενες με αποκαμωμένες από τον μακροχρόνιο αγώνα δυνάμεις της πάλαι ποτέ αντιπολίτευσης, είχε όμως και νέους υποψήφιους. Η παράταξη αυτή είχε επίσης ένα πλεονέκτημα: να έχει επικεφαλής της τον Σταύρο Τζουλάκη, έναν μετριοπαθή, αξιοπρεπή, δημοκράτη μα πάνω από όλα έντιμο άνθρωπο που αποτελούσε για μένα μια ελπιδοφόρα προοπτική ότι απαλλαγμένος από το γεγονός ότι ήταν όμηρος ως εκείνη τη στιγμή της πολιτικής του προκατόχου του, θα άλλαζε κάτι στη Νέα Σμύρνη.
Και τον στήριξα. Και τον στηρίξαμε. Και χαίρομαι που η στήριξή μας αυτή είχε αίσιο τέλος!
Η απασχόληση στο εξωτερικό και η απογοήτευση για τον ευτελισμό…
Φίλες και φίλοι,
σας κούρασα ίσως λίγο με όλη αυτή την προσωπική μου αναφορά αλλά θέλω να σας ενημερώσω ότι από σήμερα παύω να παρευρίσκομαι στα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου. Η απασχόλησή μου στο εξωτερικό καθιστά αδύνατη τη συνεπή και συστηματική άσκηση των καθηκόντων μου ως δημοτικός σύμβουλος και επικεφαλής παράταξης. Δεν σας κρύβω ότι με απογοήτευσε βαθιά ο συνεχιζόμενος ευτελισμός του πολιτικού συστήματος της Νέας Σμύρνης. Αρκεί να σας αναφέρω ένα και μόνο παράδειγμα για να καταλάβετε το πολιτικό ποιόν των ανθρώπων αυτών: Ο καθ΄ύλην αντιδήμαρχος Οικονομικών Στ. Κούπας εισηγείται μετ΄ επαίνων τον προϋπολογισμό του 2015 που ουσιαστικά είναι πιστό αντίγραφο των προϋπολογισμών Κουτελάκη τους οποίους ως αρχηγός της αντιπολίτευσης κατακεραύνωνε μετά βδελυγμίας! Και φυσικά ο Γ. Κουτελάκης υπερψηφίζει (!!!) τον προϋπολογισμό αν και αρχηγός της αντιπολίτευσης σήμερα! Και γιατί να μην το κάνει ο άνθρωπος; Δικό του δημιούργημα υπερψηφίζουν οι αντίπαλοί του…
Για αυτό και είπα στον εαυτό μου: «Φτάνει πια! Ως εδώ να αναπνέεις επί 7 ολόκληρα χρόναι αυτή την πολιτική δυσοσμία!
Η παραίτηση και η διάλυση της “Συμμαχίας”
Για αυτό και προτιμώ να δηλώσω σήμερα ότι αδυνατώ να υπηρετήσω για τα επόμενα χρόνια τη Νέα Σμύρνη και τους συνδημότες μου και υποβάλω προς τον κύριο δήμαρχο, ως εκ του νόμου προβλέπεται, την παραίτησή μου λόγω σοβαρών επαγγελματικών υποχρεώσεων…
Με την παραίτησή μου η παράταξή μας ολοκληρώνει τον πολιτικό της κύκλο και διαλύεται. Την έδρα μου θα καταλάβει ο Μανώλης Γρηγοράκης ως πρώτος επιλαχών.
Τιμή στους φίλους μου!
Φίλες και φίλοι,
Σ΄ αυτά τα 7 χρόνια που ήμουν παρών στα δρώμενα της πόλης μας έζησα και ωραίες και άσκημες στιγμές. Και πικράθηκα αλλά και ένιωσα χαρές και συγκίνηση. Το μεγαλύτερο κέρδος μου ήταν ότι απέκτησα καλούς και ειλικρινείς φίλους που με πίστεψαν και στάθηκαν κοντά μου. Για αυτό θέλω και δημόσια να τους ευχαριστήσω. Πρώτα απ΄όλους το Γιώργο Νικάκη που ανιδιοτελώς και με περισσό θάρρος συστρατεύτηκε μαζί μου, αγωνίστηκε για τη Συμμαχία, μάτωσε για αυτήν. Όπως βεβαίως και ο Μανώλης ο Γρηγοράκης, ο Δημήτρης Πανταζής, ο Μανώλης Γρηγοράκης και πολλοί άλλοι…
Η συγνώμη σε όσους πίκρανα και το σφουγγάρι…
Με κάποιους από τους πολιτικούς μου αντιπάλους είναι αλήθεια ότι συγκρούστηκα. Λογοφέραμε και διαφωνήσαμε Μπορεί και να τους πίκρανα με τον παρορμητισμό του χαρακτήρα μου. Για αυτό και θέλω να ζητήσω σήμερα συγνώμη από όσους πίκρανα ή άθελά μου πρόσβαλα. Θέλω όμως να ξέρουν ότι δεν είχα προσωπική αντιπάθεια για κανέναν τους. Η διαφορές μας, κατ΄εμέ, ήταν πάντα πολιτικές και ποτέ προσωπικές.
Για μένα ό,τι μας πίκρανε ή μας χώρισε δεν υπάρχει πια. Εγώ έχω πάρει ένα σφουγγάρι και τα έσβησα από τη μνήμη μου… Δεν έχουμε σήμερα την πολυτέλεια για ανέξοδους καυγάδες που διχάζουν. Έχουμε ιστορικό χρέος να βάλουμε ΤΕΛΟΣ σε ό,τι πλήγωσε και διαίρεσε αυτή την πόλη με το βαρύ όνομα και το ένδοξο παρελθόν της. Το οφείλουμε στις επόμενες γενεές και στο μέλλον που ανοίγεται μπροστά μας…”
