Ηταν µια από τις «έκτακτες» αποφάσεις που ελήφθησαν την εποχή του κορωνοϊού. Οταν το 2020 δόθηκε για πρώτη φορά η δυνατότητα στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (καφέ, εστιατόρια κ.λπ.) να καταλάβουν με τραπεζοκαθίσματα μεγαλύτερο χώρο από αυτόν για τον οποίο έχουν αδειοδοτηθεί, οι συνθήκες ήταν πολύ διαφορετικές. Τα πράγματα που γνωρίζαμε για τον κορωνοϊό ήταν λιγότερα, οι επιχειρήσεις εστίασης είχαν πληγεί σοβαρά. Η δυνατότητα που δόθηκε τότε εξυπηρετούσε τη λογική της «αραίωσης», δηλαδή να υπάρχουν μεγαλύτερες αποστάσεις ανάμεσα στα τραπέζια.
Το πρόβλημα δεν ήταν εκείνη η πρώτη περίοδος. Το πρόβλημα ήταν η συνέχεια. Η ρύθμιση παρατάθηκε δύο φορές (η τελευταία φέτος, με τον ν. 4915/2022). Τα τραπεζοκαθίσματα (εξ ορισμού σε δημόσιο χώρο) επεκτάθηκαν και… ξαναεπεκτάθηκαν, καθώς επιτράπηκε να καταλάβουν έως διπλάσιο χώρο. Σε πολλές περιπτώσεις τα πεζοδρόμια εξαφανίστηκαν, οι πλατείες μετατράπηκαν σε «αυλές» καφετεριών, οι προβλέψεις της «έκτακτης» αυτής νομοθεσίας καταστρατηγήθηκαν (λ.χ. η διατήρηση διαδρόμου για την ακώλυτη διέλευση πεζών, η προστασία των διαβάσεων των ατόμων με αναπηρία και των εμποδιζόμενων ατόμων, των διαδρόμων όδευσης τυφλών). Μαζί με την «παράδοση» του δημόσιου χώρου στα τραπεζοκαθίσματα, ήρθαν και όλα τα παρελκόμενα. Οσοι έχουν την ατυχία να κατοικούν σε κεντρικό ή παραλιακό δρόμο, σε οποιαδήποτε πόλη ή παραθεριστικό προορισμό στην Ελλάδα, βρέθηκαν «εγκλωβισμένοι» στο σπίτι ή το εξοχικό τους από την κατάληψη του δημόσιου χώρου, την ηχορρύπανση, την έλλειψη χώρων στάθμευσης και το κυκλοφοριακό.
Δεν θα ήταν δίκαιο να ισχυριστεί κανείς ότι οι δήμοι έμειναν άπραγοι απέναντι στο πρόβλημα. Σε πολλούς δήμους έγιναν και εξακολουθούν να γίνονται έλεγχοι, έγιναν συστάσεις, σε αρκετές περιπτώσεις η διαδικασία έφτασε στο τελικό της στάδιο, αυτό της κατάσχεσης τραπεζοκαθισμάτων και της προσωρινής σφράγισης των καταστημάτων. Ομως το κακό έχει γίνει. Και κανένας δήμος, ακόμη και οι μεγαλύτεροι στη χώρα, δεν έχει δυνατότητα να έχει απλωμένο στον δρόμο έναν «στρατό» από δημοτικούς αστυνομικούς 24 ώρες το 24ωρο.
Η δυνατότητα που έδωσε η νομοθεσία (για κατά παρέκκλιση της νομοθεσίας κατάληψη έως διπλάσιου χώρου από τα τραπεζοκαθίσματα) λήγει στις 30 Σεπτεμβρίου. Με δεδομένο το τι προηγήθηκε τους προηγούμενους μήνες, ο κλάδος της εστίασης σε μεγάλο βαθμό «έβγαλε τα σπασμένα» του κορωνοϊού. Επομένως το μόνο λογικό θα είναι να μη δοθεί νέα παράταση. Ειδάλλως αυτή η «προσωρινή» συνθήκη, η απώλεια του δημόσιου χώρου υπέρ των καταστημάτων, θα αρχίσει πλέον να αποκτά μόνιμο χαρακτήρα.
