Ανέλαβε ένα από τα πιο ιδιαίτερα χαρτοφυλάκια σε μια δύσκολη περίοδο για τη χώρα.Απλός και με ειλικρίνεια ο Γιάννης Μουζάλας,υποψήφιος βουλευτής Νοτίου Τομέα Β’ Αθήνας, Γιατρός Χειρουργός Μαιευτήρας Γυναικολόγος ,πρώην Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής έκανε έναν μίνι απολογισμό για τη θητεία του ως Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής.
Συνέντευξη στη Σοφία Χύτου
Κύριε Μουζάλα αναλάβατε ίσως ένα από τα πιο σημαντικά χαρτοφυλάκια, αυτό της μεταναστευτικής πολιτικής. Τώρα πια κάνοντας έναν απολογισμό τι ήταν αυτό που σας δυσκόλεψε περισσότερο και που χρειάστηκε να δώσετε περισσότερη έμφαση;
Κατά τη συμμετοχή μου στην Υπηρεσιακή Κυβέρνηση τον Αύγουστο του 2015 αλλά και στην συνέχεια που ο ΣΥΡΙΖΑ επανεξελέγη πρώτο κόμμα και συνέχισα να ασκώ τα καθήκοντα μου βρέθηκα απέναντι σε αρκετές δυσκολίες. Ήταν δυσκολίες που σχετίζονταν με την ανυπαρξία δομών υποδοχής, με την έλλειψη μεταναστευτικής πολιτικής αλλά και με τον τεράστιο όγκο προσφύγων και μεταναστών που έφτασαν στην χώρα μας. Το προσφυγικό-μεταναστευτικό ρεύμα ήταν το μεγαλύτερο που διαχειρίστηκε η Ελλάδα μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο καθώς σε 7 μήνες πέρασαν πάνω από 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι.
Τα σημεία που χρειάστηκε να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση ήταν η Υποδοχή των ανθρώπων στα νησιά που έφταναν κατά χιλιάδες και η διαδικασία ταυτοποίησης (όλοι όσοι ήρθαν στην Ελλάδα είχαν καταγραφεί και δακτυλοσκοπηθεί πλήρως).
Το σημαντικότερο όμως ήταν η ισορροπία δικαιωμάτων μεταξύ προσφύγων και ντόπιων. Καταβάλλαμε τεράστια προσπάθεια να μη νιώθει κανείς, ούτε οι ντόπιοι, ούτε οι πρόσφυγες και μετανάστες παραμελημένοι από την ελληνική Πολιτεία. Προσπαθήσαμε πολύ ώστε να διασφαλίσουμε δικαιώματα και υποχρεώσεις για όλους.
Κατά τη γνώμη σας, σε ποια κατάσταση βρισκόμαστε ως Ευρώπη αυτή τη στιγμή, στο μεταναστευτικό;
Τα πράγματα μετά την κοινή δήλωση ΕΕ-Τουρκίας δείχνουν να είναι διαχειρίσιμα. Αυτό όμως κάνει την Ευρώπη να εθελοτυφλεί. Το προσφυγικό θα είναι το δεύτερο ζήτημα που θα κληθεί να διαχειριστεί και η Ευρώπη και η Ελλάδα την επόμενη δεκαετία. Αυτός είναι και ένας βασικός λόγος που επιλέγω να εμπλακώ τόσο στις ευρωεκλογές όσο και τώρα στις Εθνικές εκλογές.
Το να μην αντιμετωπίζουν το προσφυγικό ως ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα και το εναποθέτουν στις χώρες υποδοχής τότε το πρόβλημα αυτό θα διογκώνεται, δεν θα λύνεται. Δεν μπορεί μια χώρα να αντικαταστήσει μια Ήπειρο. Εμείς ως κυβέρνηση της Αριστεράς που διαχειριστήκαμε το προσφυγικό-μεταναστευτικό έχουμε καταθέσει προτάσεις που θα πρέπει να τεθούν στο επίκεντρο. Πιο συγκεκριμένα έχουμε πει:
α) ότι η διαδικασία απόδοσης Ασύλου πρέπει να είναι μια ευρωπαϊκή διαδικασία, όχι εθνική, να δίνει Άσυλο η Ευρώπη στον αιτούντα άσυλο όχι η Ελλάδα, η Γερμανία, η Σουηδία, η Ουγγαρία κτλ.
β) Η Υποδοχή να είναι ευρωπαϊκή διαδικασία, όχι εθνική. Δεν μπορεί να επωμίζονται το βάρος Υποδοχής χώρες όπως η Ιταλία, η Ελλάδα, η Ισπανία και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες να βοηθούν κατά το δοκούν. Η Υποδοχή πρέπει να γίνεται ενιαία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε όλες τις χώρες με αναλογικότητα.
γ) Τέλος η διαδικασία επιστροφών στην χώρες καταγωγής των ανθρώπων που δεν δικαιούνται άσυλο επίσης πρέπει να είναι ευρωπαϊκή. Δεν γίνεται η κάθε χώρα επιμέρους να επιστρέψει τους ανθρώπους στις χώρες τους. Αυτό πρέπει να το κάνει ένας μηχανισμός με το κύρος, την στιβαρότητα και τη δυναμική της Ε.Ε.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά αυτά τα οποία χρειάζονται για την καλύτερη διαχείριση του προσφυγικού-μεταναστευτικού; Φθάνει μόνο η επιθυμία και το όραμα ή χρειάζεται και κάτι άλλο;
Πρέπει να ξεχωρίσουμε την επιθυμία από την δυνατότητα. Με το νου μας στο όραμα, τα πόδια μας πρέπει να πατάνε στη γη. Ξέρετε είμαι χειρουργός και ως εκ τούτου με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Το έχω αναφέρει αρκετές φορές, δεν μπορεί μια χώρα να αντικαταστήσει μια Ήπειρο. Η Ελλάδα απέδειξε ότι βγαίνοντας από τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση της ιστορίας της μπόρεσε παράλληλα να υποδεχθεί όλους αυτούς τους ανθρώπους δίνοντας μαθήματα αλληλεγγύης και πολιτισμού σε όλη την Ευρώπη. Δώσαμε τη μάχη γνωρίζοντας τις δυνατότητες και –πιστέψτε με- πολλές φορές τις υπερβήκαμε. Τα καταφέραμε σε πολύ μεγάλο βαθμό γιατί δεν μπερδέψαμε ποτέ το μπόι μας με την σκιά μας.
Ποιο κατά τη γνώμη σας θα είναι το αποτέλεσμα των επερχόμενων Εθνικών Εκλογών της 7ης Ιουλίου;
Θα είναι το αποτέλεσμα που θα αποφασίσει να δώσει ο ελληνικός λαός. Δεν θα είναι πλέον ένα μήνυμα, δεν θα είναι ψήφος διαμαρτυρίας, δεν θα είναι χαλαρή ψήφος. Την Κυριακή ψηφίζουμε για την ζωή μας. Έχοντας υπόψη μου αυτά τα δεδομένα θεωρώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσει να επαναφέρει στην κάλπη τους ψηφοφόρους που δεν πήγαν να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές και θα τον ψηφίσουν εκ νέου. Αν δείτε τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, η ΝΔ εμφανίζεται ανεβασμένη λαμβάνοντας σχεδόν τον ίδιο αριθμό ψήφων. Το θέμα λοιπόν είναι να προσέλθουν στις κάλπες οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ που δεν πήγαν στις ευρωκάλπες. Ως χειρουργός, σας επαναλαμβάνω, με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, δεν παρασύρομαι από το συναίσθημα ή το θυμικό. Δεν κάνω προβλέψεις, δουλεύω πολύ ώστε να επιβεβαιώσω την άποψη πως «Τώρα ψηφίζουμε για την ζωή μας» και είμαστε πολλοί.
Θα σας γυρίσω στο παρελθόν, και θα σας ρωτήσω τι έκανε ένα Νεοσμηρνιώτη γιατρό να ακολουθήσει την πολιτική;
Ο νεοσμυρνιώτης γιατρός από πολύ μικρός ασχολήθηκε με πολιτικό τρόπο με όσα πρεσβεύει η επιστήμη του. Έχω συμμετάσχει 40 χρόνια τώρα σε παραπάνω από 30 αποστολές παλεύοντας πάντα με επίκεντρο τον άνθρωπο. Αυτό είναι μια πολιτική επιλογή που την έκανα ως γιατρός γεννημένος και μεγαλωμένος στη Νέα Σμύρνη. Ξέρετε το δικαίωμα στη ζωή είναι το ύψιστο δικαίωμα και το μόνιμο πολιτικό διακύβευμα! Η Ζωή, η Υγεία, τα Δικαιώματα και η προάσπιση τους είναι η πυξίδα που πάντα θα με καθοδηγεί και δείκτης στην πυξίδα αυτή είναι ο Άνθρωπος.
