Η Επιτροπή Αγώνα Νέας Σμύρνης, τίμησε το ΟΧΙ, τους αγώνες και την αντίσταση του ελληνικού λαού ενάντια στους φασίστες κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους, συμμετέχοντας στην εκδήλωση τιμής και μνήμης που οργάνωσε το παράρτημα Νέας Σμύρνης της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας μπροστά στο μνημείο του ΕΠΟΝιτη Δημήτρη Τζέμου, στην ομώνυμη πλατεία.

Την εκδήλωση παρακολούθησαν πολλοί νεοσμυρνιώτες, κατά την οποία μίλησαν ο καπετάνιος του ΕΛΑΣ Γ. Τσαπόγας, ο Μπάμπης Γαλανός εκ μέρους του παραρτήματος Ν. Σμύρνης της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, ενώ σύντομη παρέμβαση έκανε ο πρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων της Ελληνικής Χαλυβουργίας, Γ. Σιφωνιός, δείχνοντας πως οι ηρωικοί αγώνες του τότε συνδέονται με το σήμερα, όπως είναι ο ηρωικός αγώνας των Χαλυβουργών. Στις ομιλίες, εκτός από τις ιστορικές αναφορές για την αυταπάρνηση του ελληνικού λαού και τον πρωτοπόρο ρόλο του ΚΚΕ, τονίσθηκε ιδιαίτερα η σημασία της αντίστασης σήμερα, η οποία πρέπει να έχει ξεκάθαρο μέτωπο ενάντια στη δικτατορία των μονοπωλίων, των κυβερνήσεών τους και των οργανισμών τους όπως είναι η ΕΕ, το ΝΑΤΟ κ.α. αλλά και κατά όλων αυτών που σπέρνουν αυταπάτες, ότι το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα μπορεί να γίνει ανθρώπινο.

Στηλιτευτήκαν οι φιέστες, οι εκδηλώσεις παρωδία και οι παρελάσεις που γίνονται από και προς τιμήν της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας, της διαχρονικά εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής, η οποία προσπαθεί να ισοπεδώσει ή να διαστρεβλώσει την ιστορική μνήμη, παραποιώντας τις λαμπρές σελίδες της ΕΑΜικής Αντίστασης και αφαιρώντας την καθοριστική συνεισφορά του ΚΚΕ στην οργάνωση του λαού κατά του φασίστα κατακτητή, των δοσίλογων και των ταγματασφαλιτών. Είναι ξεκάθαρο, ότι η πλούσια ιστορική εμπειρία που μας άφησαν το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ, η ΕΠΟΝ και ο ΔΣΕ, πρέπει να αξιοποιηθεί ακόμα περισσότερο από τον ελληνικό λαό για να οργανώσει τον αγώνα του ενάντια στα μονοπώλια και τους πολιτικούς τους υπαλλήλους, ενάντια στους φυσικούς και ιδεολογικούς απόγονους του φασισμού – ναζισμού που αναβιώνουν μέσα από το μόρφωμα της «Χρυσής Αυγής».  

Μετά το τέλος της εκδήλωσης έγινε πορεία προς τον χώρο της παρέλασης, με μπροστάρηδες  τους αντιστασιακούς συναγωνιστές μας, το λάβαρο της Εθνικής Αντίστασης και το πανό της Επιτροπής Αγώνα Ν. Σμύρνης. Με θερμά χειροκροτήματα ανταποκρίθηκε ο κόσμος στην παρέμβαση που έγινε στο τέλος της παρέλασης και στην πορεία που ακολούθησε στους δρόμους της Νέας Σμύρνης.

28 Οκτώβρη 2012

Ο Δημήτρης Τζέμος ήταν δωδεκανήσιος, το ‘χε σκάσει από τα σκλαβωμένα νησιά και στον πόλεμο του ‘40 βρέθηκε εθελοντής στο Αλβανικό. Γύρισε ανάπηρος στο πόδι, περπατούσε με μπαστούνι. Εντάχθηκε στο ΕΑΜ και στην ΕΠΟΝ. Ήταν ο πρώτος δολοφονημένος φοιτητής της Γερμανικής κατοχής.

Ο Δ. Τζέμος ήρθε στη Νέα Σμύρνη, κυνηγημένος από άλλες γειτονιές. Παρά την αναπηρία στο πόδι, αναδείχτηκε γρήγορα σε «μαζικό» δυναμικό στέλεχος της ΕΠΟΝ. Πάντα με το γέλιο, με το τραγούδι, με την κιθάρα του, έδινε μαζί με τα άλλα παιδιά το νόημα στο «Πολεμάμε και τραγουδάμε». Και μέσα στα φοβερά εκείνα χρόνια όπου σε κάθε γωνιά παραμόνευε ο θάνατος, «ξέκλεβε» μερικές στιγμές για να παρακολουθήσει μαθήματα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας.

Το ‘42 και το μισό ‘43, εκλέχτηκε Πρόεδρος των πρωτοετών. Ήταν πρώτος στις διαδηλώσεις, στις αντιπαραθέσεις με τους Ιταλούς και στις μεγάλες διεκδικήσεις για το φοιτητικό συσσίτιο. Λόγω των αγώνων του και του χαρακτήρα του,  είχε αποκτήσει μεγάλο κύρος ανάμεσα στους φοιτητές και τους καθηγητές.

Τον Σεπτέμβριο του 1943, τα λαομίσητα τάγματα ασφαλείας που μόλις είχε φτιάξει ο Ι. Ράλλης σε συνεργασία με τους Γερμανούς φασίστες, εισέβαλαν στο Πανεπιστήμιο. Εκεί, στα έδρανα του σπουδαστηρίου, τον βρήκε το μαχαίρι των κουκουλοφόρων προδοτών. Τον έσφαξαν, μπροστά στον έντρομο και υποταγμένο πρύτανη Ερρίκο Σκότση.

Τότε, μόλις έφτασε το φοβερό μαντάτο, κινητοποιήθηκαν οι γειτονιές, η Νέα Σμύρνη, η Καλλιθέα, οι Τζιτζιφιές, τα Σφαγεία, τότε, το γερμανοκρατούμενο Φάληρο. Εκατοντάδες άνθρωποι, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της 5ης Αχτίδας του ΚΚΕ και των ΕΑΜικών και ΕΠΟΝίτικων δυνάμεων Νέας Σμύρνης, Καλλιθέας, Φαλήρου, Τζιτζιφιών και της Εθνικής Αλληλεγγύης πορεύτηκαν ως τη μικρή πλατεία, που είναι σήμερα πάρκο και παιδική χαρά, στην ανατολική πλευρά του Πανιωνίου. Εκεί, ύστερα από ένα «πεταχτό» λόγο, μερικά συνθήματα του αγώνα, τα λουλούδια και τα στεφάνια, εντοιχίστηκε μια πλάκα, σκαλισμένη σε πωρόλιθο, ονομάζοντας «Πλατεία Δημήτρη Τζέμου» το χώρο στην ανατολική πλευρά του γηπέδου του Πανιωνίου, που ένα μέρος της σήμερα είναι πάρκο και παιδική χαρά. Στα χρόνια των μεταπελευθερωτικών διωγμών η πλάκα αυτή ξηλώθηκε, ενδεχόμενα από τις ίδιες δυνάμεις που τον δολοφόνησαν το 1943, χρονιά που ιδρύθηκε η ΕΠΟΝ.

Γι’ αυτό το παλικάρι, ο Βασίλης Ρώτας σ’ ένα μεγάλο θρηνητικό ποίημα, έγραφε:

«Σκύψε την όψη η Ανθρωπιά και σίμωσε να κλάψεις / να ειπείς τραγούδι θλιβερό και παραπονεμένο / σε τουτ’ τα νιούτσικα κορμιά που κείτονται σφαγμένα, / τους φοιτητές, τους σπουδαστές, τον Δημητράκη Τζέμο».

Το 2010, μετά από επίμονο αγώνα του παραρτήματος Ν. Σμύρνης της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ, ο Δήμος Ν. Σμύρνης τοποθέτησε τον ανδριάντα του Δ. Τζέμου ο οποίος φιλοτεχνήθηκε από την γλύπτρια Ελισάβετ Βάλβη.