Σε αφιέρωμα της free press εφημερίδας Lifo o Mύρωνας Στρατής μιλάει για την πόλη μας και πιο συγκεκριμένα για τη γειτονιά του.
Μένω στον 4ο όροφο μιας πολυκατοικίας στην Άνω Νέα Σμύρνη. Η γειτονιά μου έχει μια ωραία «άπλα», είναι ήσυχη, έχει πράσινο και είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αεράτης γειτονιάς της Νέας Σμύρνης.
Η γειτονιά μου έχει σχετικά εύκολο πάρκινγκ (wooo hooooo!) και διαθέτει το απόλυτο highlight: κάθε Τετάρτη η λαϊκή αγορά της οδού Ελλησπόντου περνάει σχεδόν μπροστά από το σπίτι μου! Για μένα είναι τόσο όμορφο να έχω όλη τη φρεσκάδα και τη ζωή της λαϊκής σχεδόν δίπλα στην πόρτα μου.
Γενικά, λατρεύω τη μαγειρική, οπότε –πέρα από τον έρωτα που έχω με τη λαϊκή αγορά– είναι πολύ σημαντικό για μένα να έχω σε κοντινή απόσταση (δηλαδή με τα πόδια) μαγαζιά με… πολεμοφόδια! Είμαι, λοιπόν, πολύ χαρούμενος που σε απόσταση δυο δρόμων έχω δύο σούπερ μάρκετ, ένα χασάπικο, έναν φούρνο και ένα διανυκτερεύον μίνι μάρκετ! Δεν φαντάζεσαι πόσο δύσκολο είναι να φτιάχνεις γλυκό, να μη σου φτάνει η ζάχαρη για 30 γραμμάρια και να πρέπει να πάρεις αμάξι για να πας σούπερ μάρκετ! Φοβερός χασάπης ο Ανδρέας στην Ελλησπόντου 27-29, με πολύ καλά κρέατα και ανοιχτός σε περιπέτειες. Τις προάλλες μου κρέμασε για δύο εβδομάδες κάτι μοσχαρίσιες μπριζόλες, ώστε να σιτέψουν καλά.
Συνήθως περπατάω μέχρι το πατρικό μου, το οποίο βρίσκεται περίπου ένα δεκάλεπτο περπάτημα μακριά. Μου αρέσουν πολύ οι «απλές» γειτονιές, προτιμώ να περπατάω σε αυτές παρά στη θορυβώδη αγορά της πόλης. Ο περίπατος τα ηλιόλουστα πρωινά του χειμώνα μου θυμίζει πόσο όμορφη μπορεί να είναι η ζωή μες στην πόλη.
Η γειτονιά μου δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο στην αρχιτεκτονική ή τη ρυμοτομία της. Αποπνέει, όμως, ωραία αίσθηση: είναι φωτεινή και ευάερη.
Μία μέρα επέστρεφα από ένα live φορτωμένος όσο δεν πάει: μια τσάντα, μια κιθάρα στον ώμο, μια ακόμα κιθάρα στο χέρι, ένα laptop και μια πλαστική βαλίτσα. Παρκάρω, λοιπόν, στο κάτω στενό, φορτώνομαι και, περπατώντας προς το σπίτι, ακούω ένα «Νεαρέεε!». Γυρνάω και βλέπω μια γλυκύτατη κυρία 70+ χρόνων, με τα πιο cool γυαλιά ηλίου στον κόσμο. «Πω πω, πόσο φορτωμένος είσαι παιδάκι μου, έλα να σε βοηθήσω». Της έδωσα το laptop και το πιο γλυκό χαμόγελο που θα μπορούσα.
Δεν μπορώ να μιλήσω για μυστικά της γειτονιάς, αλλά θα σας αποκαλύψω ένα προσωπικό μου: πού και πού κόβω λίγο δενδρολίβανο ή λίγη λεβάντα από την αυλή της πολυκατοικίας μου.
Μου έχει κάνει εντύπωση μια κυρία που δουλεύει σε ένα μίνι μάρκετ κοντά στο σπίτι μου, στην οδό Πατριάρχου Γρηγορίου. Είναι εκεί όλη μέρα, 7 μέρες την εβδομάδα. Πάντα πολύ ευγενική και καλόβολη, σωστή επαγγελματίας! Έχω την αίσθηση ότι γενικά η ρυμοτομία της Νέας Σμύρνης είναι λίγο χαοτική.
Θα ήθελα να μπορώ να βγαίνω ευκολότερα σε κεντρικό δρόμο με το αμάξι. Στη γειτονιά μου αφιερώνω το τραγούδι «Δεν είμαι από δω» του Παύλου Παυλίδη, ο οποίος, απ’ όσο ξέρω, μένει κι αυτός στη Νέα Σμύρνη.
Πηγή: www.lifo.gr
