Από το 2011 κι ύστερα, μια δεκαετία πλέον, σύμφωνα με τα δεδομένα της Στατιστικής Αρχής, ο αριθμός των πολιτικών γάμων που πραγματοποιούνται στη χώρα είναι μονίμως μεγαλύτερος από τον αριθμό των θρησκευτικών. Δεν το είχα συνειδητοποιήσει ώσπου με το θύμισε ο φίλος Γιάννης Κτιστάκις, καθηγητής στη Νομική Κομοτηνής. Τα σύμφωνα συμβίωσης το 2019 ανήλθαν σε 7.924, παρουσιάζοντας αύξηση 24,4% έναντι του 2018 που ήταν 6.369.
Στα σύμφωνα συμβίωσης του έτους 2019 περιλαμβάνονται 199 σύμφωνα συμβίωσης μεταξύ ανδρών και 54 μεταξύ γυναικών.Θα πει κανείς ότι η οπισθοχώρηση των θρησκευτικών γάμων είναι και προϊόν της οικονομικής κρίσης κι αυτό θα είναι σωστό, αλλά από την άλλη δεν παύει το γεγονός ότι χρειάστηκε μια γενιά (εικοσιπέντε χρόνια περίπου) από τη θέσπιση του πολιτικού γάμου προκειμένου αυτός να υπερκεράσει τον θρησκευτικό. Απλά γεγονότα.
Μου φαίνεται πολύ δύσκολο, μάλλον αδύνατο πλέον, να ξαναγίνουν πλειοψηφία οι θρησκευτικοί γάμοι ακόμη κι αν υπάρξει κάποια στιγμή ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας που να το επιτρέπει.
Αυτά βλέπουν κάποιοι ιερωμένοι σήμερα, διαισθάνονται ότι η εξουσία τους συρρικνώνεται και φωνασκούν. Ήρθε και το σύμφωνο συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών και αυτό τους δυσκολεύει ακόμη περισσότερο. Έπεται ο πολιτικός τους γάμος κάποια στιγμή και το θέμα πλέον γίνεται υπαρξιακή απειλή για τον σκοταδισμό.
Συμπέρασμα: φαίνεται πως η κοινωνία τρέχει γρηγορότερα από την προφανώς και διαχρονικά χαμηλότερη των περιστάσεων πολιτεία στο ζήτημα σχέσεων κράτους κι εκκλησίας.
του Δημήτρη Χριστόπουλου
