Γράφει η Βίκυ Σαμαρά
Η πορεία του Πολυτεχνείου εφέτος λόγω κορονοϊού και lockdown θα μπορούσε να μη γίνει. Και η αλήθεια είναι ότι τα κόμματα της αριστεράς και οι οργανώσεις είχαν εξαρχής διαμηνύσει την πρόθεση να τιμήσουν την επέτειο της 17ης Νοεμβρίου συμβολικά και με τήρηση αποστάσεων.
Το ΚΚΕ άλλωστε την Πρωτομαγιά είχε δείξει το δρόμο και έτσι και τώρα σχεδίαζε πορεία με λίγα άτομα και αποστάσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα έστελνε συμβολικά αντιπροσωπεία στο ΕΑΤ ΕΣΑ και το ΜεΡΑ 25 αντιπροσωπεία εννέα ατόμων όλων κι όλων στο Πολυτεχνείο.
Είναι λοιπόν απορίας άξιον γιατί η κυβέρνηση επέλεξε την πολιτική αντιπαράθεση. Ή ίσως όχι και τόσο. Γεγονός είναι σε κάθε περίπτωση ότι το θέμα “σήκωσε” την περασμένη Πέμπτη στη Βουλή ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και το “απογείωσε” από την Παρασκευή το βράδυ ο υπουργός “Προστασίας του Πολίτη”, Μιχάλης Χρυσοχοϊδης.
Το επιχείρημα είναι υγειονομικό πρωτίστως και εκ πρώτης όψεως ακούγεται λογικό. Έχουμε lockdown και βρισκόμαστε στη φονική κορύφωση του δεύτερου κύματος της πανδημίας. Εάν όμως η πραγματική μέριμνα της κυβέρνησης ήταν υγειονομική, θα το είχε αντιμετωπίσει αλλιώς. Θα είχε επικοινωνήσει κατ ιδίαν με τα κόμματα, θα είχε ζητήσει τη βοήθεια τους και θα είχε βάλει πρώτα από όλα το ΚΚΕ μπροστά. Δεν το έκανε. Ο Χρυσοχοϊδης απλώς ενημέρωσε τους αρχηγούς των κομμάτων ότι απαγορεύονται οι πορείες και προανήγγειλε ουσιαστικά συλλήψεις, στην κατεύθυνση που είχε δείξει απευθυνόμενος προσωπικά σε Κουτσούμπα και Βαρουφάκη ο πρωθυπουργός.
Δεν κρύβεται όμως άλλωστε και η ιδεολογική προσέγγιση, όταν η κυβέρνηση επικαλείται ότι όπως δε γιορτάσαμε την 28η Οκτωβρίου έτσι δε θα γιορτάσουμε και τη 17η Νοέμβρη. Λες και έχει καμία σχέση το ένα με το άλλο.
Μα το ζήτημα δεν ήταν ποτέ ο εορτασμός. Ήταν η πορεία. Ήταν το δικαίωμα των πολιτών να διαδηλώνουν για ό,τι και όποτε επιθυμούν. Αυτό έθεσε στο στόχαστρο ευθαρσώς η κυβέρνηση και αυτή φέρει πλέον την ευθύνη.
Η 17η Νοέμβρη αποτελεί μία επετειακή, αλλά συμβολική στιγμή διαδήλωσης. Την πορεία δεν την οργανώνει το κράτος. Η παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου είναι μία κρατική εορτή. Δεν είναι διαδήλωση και δεν αποτελεί δημοκρατικό δικαίωμα. Και στην τελική, ούτε το Black Lives Matter απαγορεύτηκε, ούτε οι διαδηλώσεις στην Πολωνία, που πέτυχαν την ακύρωση του νόμου για τις αμβλώσεις. Και για να το πάμε ανάποδα: Θα νομιμοποιείτο μία κυβέρνηση να απαγορεύσει συναθροίσεις σε όλη τη χώρα, επειδή επίκειτο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία;
Όσο για τις ανίερες συγκρίσεις με το Πάσχα, πρώτον στις διαδηλώσεις δεν χρησιμοποιούν όλοι το ίδιο κουταλάκι ούτε ασπάζονται όλοι το ίδιο αντικείμενο και δεύτερον, ας όψονται οι ιερείς που ωρύονταν κατά της μάσκας στους ιερούς ναούς. Ας ελπίσουμε τώρα που η Ιερά Σύνοδος έχει δυστυχώς και νεκρούς, να βάλουν μυαλό.
Είναι δύσκολη ομολογουμένως η επιλογή της αριστεράς. Να επιμείνει σε παλλαϊκή πορεία, ώστε να μην περάσει το σχέδιο της κυβέρνησης, η οποία πασιφανώς αναζητεί αποδιοπομπιαίο τράγο όσο το ΕΣΥ δοκιμάζεται; Ή να επιλέξει διαδήλωση δια αντιπροσωπειών, πετώντας στην κυβέρνηση το μπαλάκι εάν θα επιχειρήσει να συλλάβει βουλευτές; Ίσως το δεύτερο να είναι πιο έξυπνο, για να μην πέσει στην παγίδα. Και για να παραμείνει η πολιτική συζήτηση στο ουσιαστικό θέμα της στήριξης του ΕΣΥ και των ελλείψεων.
Το πιο ύποπτο πάντως είναι ότι ήδη την επομένη της καταδικαστικής απόφασης για την εγκληματική οργάνωση ΧΑ, είχαν αρχίσει να ακούγονται φωνές εκ δεξιών αλλά και από το ακραίο κέντρο, ότι έρχεται η ώρα του ΚΚΕ. Το ζήτημα αυτό όμως το έλυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κατά τη Μεταπολίτευση και έτσι έγινε Εθνάρχης, θεμελιώνοντας για πρώτη φορά ουσιαστικότερη Δημοκρατία στη χώρα.
Τίθεται επίσης το ερώτημα: Από τη στιγμή που ένας βουλευτής της ΝΔ πήγε να “βοηθήσει” τα ΜΑΤ σε μία επιχείρηση καταστολής άνευ λόγου και λογικής στα Εξάρχεια, με ποιο δικαίωμα θα συλλάβει η ΕΛΑΣ βουλευτές άλλων κομμάτων; Όλοι οι βουλευτές άλλωστε έχουν “ελευθέρας” στις μετακινήσεις τους. Εκτός αν αρχίσουμε πάλι σε αυτή τη χώρα να διαχωρίζουμε τους βουλευτές σε νομιμόφρονες και μη.
πηγή: news247.gr
