Τι εύκολο να σηκώνεις την πέτρα και να την πετάς κι όπου πιάσει κεφάλι!
Τι εύκολο να το παίζεις αθώος και άσπιλος και λίγο δημόσιος κατήγορος!
Βέβαια ολίγη Βουγιουκλάκη ή ολίγον Καντάφι δεν φτιάχνουν προφίλ.
Θέλει πιο βαρβάτες εικόνες, γιατί οι παραπάνω είναι λάϊτ.
Θέλει στυλ Βισίνσκι.
Θα μου πεις, πώς μπορείς να γίνεις Βισίνσκι όταν εισέπραττες από τον κρατικό κορβανά τρείς αργομισθίες;
Η μία μάλιστα είχε σχέση με αγγουράκια, μελιτζάνες και μπρόκολα.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά δεν γίνεσαι Βισίνσκι.
Το πολύ – πολύ μια χαρούμενη κοκκινισκουφίτσα με τα καλαθάκι στο δάσος.
Ο Ατίθασος Δημότης
