“Όταν θα ξανά ‘ρθω θα χαμογελάς!”. Αυτά ήταν τα λόγια του φίλου μου του Ορφέα όταν αγκάλιασε τη γιαγιά του, αποχαιρετώντας την πριν πάρει τη πτήση του για να βρει μια νέα ζωή στο εξωτερικό. Τότε φτωχοί άνθρωποι από τη ρημαγμένη επαρχία, τώρα οι περισσότεροι νέοι επιστήμονες. Τότε με βαπόρια, τώρα με Ryanair.
Το βλέπουμε όλοι καθημερινά ότι στην πατρίδα αναβιώνεται ένα νέο κύμα μετανάστευσης νέων και κατά πλειοψηφία μορφωμένων ανθρώπων. “Braindrain”. Έχει εισέλθει και αυτό στο λεξικό της κρίσης παρέα με τα αλησμόνητα spreads, το κούρεμα ή ακόμα και τώρα, τον “κόφτη”. Όλα αυτά δηλαδή που συνεχίζουν να διαλύουν κάθε έννοια ανάπτυξης και προοπτικής γεμίζοντας μας καθημερινά με απελπισία. Είναι εμφανές όμως ότι ως χώρα δεν έχουμε ακόμα αναλογιστεί πόσο δύσκολο είναι για όσους μπαίνουν τώρα στην αγορά εργασίας και θέλουν να δημιουργήσουν στο τόπο τους να μη τους δίνετε καν η δυνατότητα να το προσπαθήσουν.
Είναι άμεση ανάγκη να φύγουμε από το σπιράλ της ύφεσης και με το παραγωγικό δυναμικό της χώρας να καταφέρουμε την μεγέθυνση της οικονομίας. Είναι όμως πολύ πιθανό ότι αν συνεχιστεί αυτή η μαζική φυγή νέων, να μην κατορθώσουμε να θέσουμε τελικά τα θεμέλια για μια βιώσιμη αναπτυξιακή στρατηγική που να έχει μέλλον και διάρκεια. Το βάρος βέβαια από όλο αυτό, δυστυχώς το επωμίζονται αυτοί που μένουν πίσω. Στην Ελλάδα του τέταρτου μνημονίου, της ανεργίας και των κεφαλικών φόρων.
Επιτέλους ας δούμε τη νεολαία. Την παραγωγική βάση δηλαδή που έρχεται και θα παράξει πλούτο μέσα από τη τεχνογνωσία. Έστω και τώρα ας διαφυλάξουμε όσο επιστημονικό δυναμικό έχει απομείνει. Τώρα είναι ώρα να δοθούν κίνητρα ώστε να αναπτυχθεί η εφευρετικότητα και η επιχειρηματικότητα που κυριολεκτικά πνίγονται με την έως τώρα πολιτική.
Ο Ορφέας είναι μόνο μια περίπτωση των χιλιάδων νέων που έχουν αναζητήσει προοπτικές στο εξωτερικό ή που σκέφτονται σοβαρά να το πράξουν. Νέοι που σπούδασαν μέσα σε αυτά τα σύνορα, στα ιδρύματα που χρηματοδοτεί ο Έλληνας φορολογούμενος, τους παραδίδουμε για να τους αξιοποιήσουν άλλοι. Αλλά η προκοπή είναι εδώ και η θέληση για ζωή επίσης. Και όσο και να μας πληγώνει αυτή η χώρα, ο καθένας μας έχει ένα μπλουζάκι με το “ILoveGreece”στο συρτάρι του, ας μην αφήσουμε να το βάλουν στη βαλίτσα του ταξιδιού.
